Do rekonstrukcji kuźni użyto starego materiału budowlanego w postaci bali drewnianych, stanowiących jej konstrukcję oraz grubych i szerokich desek na ściany boczne łączone na "jaskółczy ogon". Ściana frontowa z imitacją wejścia przykryta gontem jest niepełna, co ułatwia zajrzenie do wnętrza kuźni, w którym centralne miejsce zajmuje kowadło ustawione na pniu drzewa. W rogu zrekonstruowano palenisko z drewnianym okapem i zamontowanym miechem kowalskim. Spośród narzędzi najliczniej reprezentowane są: imadła, młotki, gwintownice, kleszcze, natomiast wśród wyrobów kowalskich: podkowy, siekiery, motyki, sierpy, ości rybackie, tasaki, zawiasy do drzwi, okucia wozów, sań, skrzyń itp. Wiele z nich posiada zdobienie, które podyktowane było względami estetycznymi i praktycznymi. Ornament bywał znakiem firmowym i rozpoznawczym w razie zaginięcia lub kradzieży przedmiotu. Pełnił również magiczną rolę, np. gwiazdy i półksiężyce miały chronić przed złymi  mocami. Narzędzia i wyroby kowalskie zawieszono na ścianach i u sufitu, ułożono na drewnianych półkach przybitych do ścian, na stołach, w palenisku, przy kowadle, na glinianej podłodze (klepisku). Wystawę uzupełniają wyroby wykonane przez kowali z powiatu krasnostawskiego.