Wystawa prezentuje zbiory w zakresie dawnej sztuki zdobniczej, stanowiące elementy urządzenia i wyposażenia wnętrz mieszkalnych zamożnych grup społecznych; ziemiaństwa i bogatego mieszczaństwa. Są to przedmioty, których używał lub którymi otaczał się człowiek.
Meble, srebra, szkło i porcelana, tkaniny i dywany, dają przegląd styli, upodobań estetycznych, ale i możliwości finansowych, jakimi dysponowali zleceniodawcy. Meble intarsjowane, rzeźbione i złocone, a także skromniejsze wykonane techniką stolarską z krajowych surowców dają przegląd form i typów panujących w stylowym meblarstwie europejskim.
Ozdobą wystawy jest sekretera "chińska" wykonana w Zachodniej Europie w I poł. XVIII w. oraz intarsjowana komoda w stylu Ludwika XV. W wyposażeniu i dekoracji wnętrz mieszkalnych dużą rolę odgrywały wyroby ceramiczne a od XVIII w. porcelanowe. Wystawione obiekty reprezentują najsławniejsze wytwórnie europejskie funkcjonujące w Miśni, Berlinie, Wiedniu, Frankenthalu, Sevres oraz polskie działające w Ćmielowie, Korcu i Baranówce.
Posiadanie wyrobów złotniczych zawsze było wyrazem wysokiej pozycji społecznej. Wśród eksponowanych obiektów sztuki złotniczej wybijają się klasycystyczne srebra warszawskie sygnowane przez J. Bandaua, J. Różańskiego, F.J. Szwarca oraz wyroby XIX-to wieczne z wytwórni K.F.Malcza, K.Lilpopa, L.Nasta i innych. Wśród wyrobów ze szkła wybijają się dzieła artystów francuskich w stylu secesji Emila Galle i Rene Lalique`a.