Kontrabas tzw. „Maryna” – ciekawostka w zbiorach Muzeum Regionalnego w Krasnymstawie, głównie ze względu na nazwę. Maryny, stanowiące formę pośrednią pomiędzy wiolonczelą a kontrabasem używane były w regionie szamotulskim, samo określenie instrumentu również ma wielkopolską proweniencję. Mimo to Zygmunt Gloger w „Encyklopedii Staropolskiej” twierdził, że nazwą tą posługuje się „lud polski”, bez szczegółów o charakterze geograficznym. Typowy, archaiczny skład kapeli z Lubelszczyzny ograniczał się do skrzypiec i bębenka obręczowego, które bywały uzupełniane kontrabasem. W obrębie Lubelszczyzny na uwagę zasługuje również instrument, który został zrekonstruowany na bazie rysunku Wojciecha Gersona przez pana Zbigniewa Butryna - mowa o suce biłgorajskiej, pokrewnej skrzypcom, jednak z dużo szerszą szyjką. Przy grze na suce stosuje się tzw. technikę paznokciową, a charakterystycznym elementem jej budowy jest rozeta, mogąca sugerować wołoskie pochodzenie instrumentu.