Karta pracy należała do jednego z najsłynniejszych partyzantów działających na terenie ówczesnego powiatu krasnostawskiego. Dnia 6 września 1942 roku Stanisław Sokołowskim został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego na Majdanku. Oprócz karty pracy otrzymał również dowód tożsamości. Niemcy nic nie wiedzieli o jego działalności konspiracyjnej (od 1940 roku w Związku Walki Zbrojnej, a następnie w Armii Krajowej) dlatego został przeznaczony do prac budowlanych na zewnątrz. Dnia 12 grudnia 1942 roku wykorzystał okazję wyjścia do pracy poza terenem obozu i zbiegł. Od tej pory ukrywał się w okolicach Krasnegostawu. W 1943 roku zdecydował się opuścić Armię Krajową i przejść do Batalionów Chłopskich.

Wśród wielu akcji zbrojnych, którymi dowodził na szczególne wyróżnienie zasługuje przeprowadzenie udanego ataku na więzienie w Krasnymstawie we wrześniu 1943 roku. W wyniku akcji bez jednego strzału udało się uwolnić ponad dwustu więźniów. Brał także udział w akcji „Burza” w lipcu 1944 roku. Po wejściu Sowietów Stanisław Sokołowski nie uznał komunistycznego PKWN-u jako polskiego rządu i musiał się ukrywać. W listopadzie 1944 roku NKWD próbowało aresztować go wraz z trzema innymi członkami podziemia, lecz udało im się uciec. W obronie własnej Sokołowski zabił wówczas czterech funkcjonariuszy sowieckiej bezpieki. Po tym wydarzeniu opuścił wieś Niemienice koło Krasnegostawu i przeniósł się do Warszawy. W październiku 1945 roku ujawnił się przed Komisją Likwidacyjną BCh w Lublinie.

W dniu 23 listopada 1945 roku Stanisław Sokołowski został zabity podczas obławy przeprowadzonej wspólnie przez funkcjonariuszy Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Krasnymstawie i sowieckiego NKWD. Jego pogrzeb jaki odbył się kilka dni później w Krasnymstawie i uczestniczyło w nim około trzech tysięcy osób. Eksponat zakupiony do zbiorów wraz z innymi dokumentami po Stanisławie Sokołowskim w 1988 roku.