Na awersie w centralnej części postać rycerza w prawej ręce trzymającego miecz, a w lewej wiązkę strzał. Tamże data emisji: 18-31.W otoku napis: CONCORDIA RES – PARVAE CRESCUNT. Tamże u góry na lewo od głowy rycerza wizerunek pochodni, na prawo herb Polski – Orzeł Biały. Na rewersie w ozdobnej kwadratowej ramce napis: MO[NETA] AUR[EA] / REG[NI] BELGII / AD LEGEM / IMPERII. Polski dukat bity na zlecenie ówczesnego Banku Polskiego w Mennicy Warszawskiej od wiosny 1831 roku. Moneta nawiązująca swym wyglądem do dukatów holenderskich (jednie w miejscu znaku menniczego z Kaduceum Merkurego umieszczony został maleńki wizerunek orła polskiego), które były powszechnie uznawane na międzynarodowym rynku pieniężnym. Ten celowy zabieg miał ułatwić Tymczasowemu Rządowi Narodowemu zakup broni dla powstańczego wojska. Emisja dukatów była możliwa dzięki nabyciu za granicą 561 kg złota. Ostatnie dukaty bite były jeszcze w 1832 roku, a więc już po upadku powstania. Do ich produkcji wykorzystany został stempel z 1831 roku. Eksponat zakupiony do zbiorów w 1965 roku.