Maski pośmiertne znane były już w starożytności. Pierwotnie przypisywano im właściwości magiczne, z czasem ich tworzenie przybrało formę upamiętnienia znakomitych zmarłych osobistości. 

 

Maska Józefa Nikodema Kłosowskiego – literata, publicysty, nauczyciela i pomysłodawcy Muzeum Regionalnego w Krasnymstawie - wykonana została kilka dni po jego śmierci, w listopadzie 1959 roku. Jej autorem jest krasnostawski artysta rzeźbiarz Józef Ciechan.

 

Proces tworzenia maski zapamiętał jego syn, Stefan Ciechan, który jako dziecko asystował ojcu. Pracę rozpoczęto nocą w domu zmarłego – w ciągu dnia w pobliżu przebywało zbyt wielu ludzi czuwających przy trumnie lub pragnących się pożegnać.

 

Głowę zmarłego owinięto grubą warstwą płótna, płócienne tampony umieszczono też w nosie. Odsłonięta twarz pokryta została tłuszczem – Ciechan wspomina, że najprawdopodobniej było to zwykłe masło - na który wylano cienką warstwę gipsu. Musiał być możliwie jak najrzadszy, by wniknąć w zmarszczki i zagłębienia twarzy i stworzyć najwierniejsze jej odwzorowanie.

 

Po upływie 20 minut forma była gotowa. W pracowni jej wnętrze podzielone zostało na dwie połowy przy pomocy arkusza blachy i wypełnione 2-3 cm warstwą gęstego gipsu. Przepołowienie było konieczne - w przeciwnym wypadku maska mogła ulec zniszczeniu podczas wyjmowania z formy. Po zastygnięciu gipsu artysta połączył ze sobą dwie części tworząc tym samym niezwykłą, wierną podobiznę zmarłego.

Maska pośmiertna Józefa Nikodema Kłosowskiego przez wiele lat przechowywana była w pracowni Józefa Ciechana w Krasnymstawie przy ul. Szkolnej. Do muzeum darowana została przez jego syna Stefana.