Wystawa ma na celu ukazanie przemian zachodzących w sposobie życia ludzi, zdobywaniu pożywienia, ich pracy, wierzeń i obrządku pogrzebowego w czasach, z których nie dysponujemy źródłami pisanymi. Na wystawie prezentowane są zabytki od najstarszych ze schyłkowego paleolitu ok. 9 000 l. p.n.e. po wczesne średniowiecze (XIII w.).
Wystawa ukazuje dzieje miasta od czasów lokacji osady Szczekarzów na prawie miejskim magdeburskim w 1394 roku do 1989 roku. W pierwszej połowie XV wieku w dokumentach pojawia się nowa nazwa Krasnystaw, która zastępuje dotychczasową. Na ekspozycji zgromadzonych zostało blisko pięćset eksponatów w tym m.in. dokumenty, starodruki, tłoki pieczętne, grafiki, obrazy, mapy, sztandary, fotografie, pocztówki, odznaczenia, monety, ulotki, elementy uzbrojenia. Najstarsze z nich pochodzą z okresu przed lokacyjnego i są to żeleźce toporów bojowych oraz naczynia gliniane.
Na wystawie zaprezentowano 335 najciekawszych zabytków pozyskanych w trakcie dotychczas przeprowadzonych badań i nadzorów archeologicznych w różnych częściach Krasnegostawu, dzięki którym możemy lepiej poznać dzieje miasta i jego rozwój przestrzenny od pradziejów po czasy nowożytne i współczesne.
Na wystawie zgromadzono eksponaty ukazujące najstarsze i najbardziej powszechne zajęcie ludności wiejskiej - rolnictwo. Są to m.in. narzędzia do orki (pług, jarzmo na woły, brony), zbioru i przechowywania zboża (sierpy, grabie, cepy, plecione i dłubane naczynia zasobowe, miarki ), urządzenia do przygotowywania kaszy (żarna, stępy, kaszownik), a także wóz na drewnianych osiach.
Wystawę zorganizowano w ramach obchodów jubileuszu 50-lecia Muzeum Regionalnego w Krasnymstawie. Celem jej było odtworzenie wyglądu kuźni funkcjonującej w powiecie krasnostawskim na przełomie XIX i XX w., wraz z wyposażeniem w sprzęty i wyroby kowalskie, zgromadzone przez dział etnografii.
"Pieprzno i szafranno moja mości panno" - REKONSTRUKCJA KUCHNI DWORSKIEJ Z XIX w.
Wystawa prezentuje elementy wyposażenia izby wiejskiej ludności chłopskiej zamożnej i średniozamożnej z d. powiatu krasnostawskiego. Tradycyjnym chłopskim domem mieszkalnym w końcu XIX i pocz. XX w. była chałupa trójwnętrzna jednoizbowa, składająca się z izby, sieni i komory.
Na wystawie prezentowane są zarówno obrazy olejne jak i pastele. Większość stanowią tzw. "portrety sarmackie" do tej grupy zaliczyć należy niewątpliwie, powstałe w I połowie XVIII w. konterfekty przedstawicieli rodu Potockich (Krystyny, Feliksa, Michała i Jerzego), głównych dobrodziejów krasnostawskich Jezuitów.
Wystawa prezentuje zbiory w zakresie dawnej sztuki zdobniczej, stanowiące elementy urządzenia i wyposażenia wnętrz mieszkalnych zamożnych grup społecznych; ziemiaństwa i bogatego mieszczaństwa. Są to przedmioty, których używał lub którymi otaczał się człowiek.
Na wystawie zaprezentowano detale architektoniczne pochodzące z zamku w Krupem z lat 1604 - 1608 wzniesionym przez Pawła Orzechowskiego herbu Rogala podkomorzego chełmskiego, starostę suraskiego. Zamek stanowił rozległy zespół przestrzenny, usytuowany na krawędzi doliny rzeki Krupianki, prawobrzeżnego dopływu Wieprza.
W saloniku obok refektarza można oglądać obrazy autorstwa Antoniego Teslara namalowane podczas jego pobytu w Krasnymstawie w 1941 roku. Prace te wykonane zostały zarówno techniką gwaszu na kartonie jak i farbami olejnymi na płótnie.